Page 22 - สวดมนต์แปล เล่มใหญ่

สังโฆ ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง,

ขอพระสงฆ์ จงงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น ;

กาลันตะเร สังวะริตุง วะ สังเฆ.

เพื่อการส�ารวมระวัง ในพระสงฆ์ ในกาลต่อไป.

อตีตปัจจเวกขณปาฐะ

(หันทะ มะยัง อะตีตะปัจจะเวกขะณะปาฐัง ภะณามะ เส.)

(พิจารณาหลังใช้สอยจีวร)

อัชชะ มะยา อะปัจจะเวกขิต๎วา ยัง จีวะรัง ปะริภุตตัง,

จีวรอันใด อันเรานุ่งห่มแล้ว ไม่ทันพิจารณาในวันนี้ ;

ตัง ยาวะเทวะ สีตัสสะ ปะฏิฆาตายะ,

จีวรนั้น เรานุ่งห่มแล้ว เพียงเพื่อบ�าบัดความหนาว ;

อุณ๎หัสสะ ปะฏิฆาตายะ, เพื่อบ�าบัดความร้อน

ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง ปะฏิฆาตายะ,

เพื่อบ�าบัดสัมผัสอันเกิดจากเหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย ;

ยาวะเทวะ หิริโกปินะปะฏิจฉาทะนัตถัง.

และเพียงเพื่อปกปิดอวัยวะ อันให้เกิดความละอาย.

(พิจารณาหลังฉันบิณฑบาต)

อัชชะ มะยา อะปัจจะเวกขิต๎วา โย ปิณฑะปาโต ปะริภุตโต,

บิณฑบาตใด อันเราฉันแล้ว ไม่ทันพิจารณาในวันนี้ ;

โส เนวะ ทะวายะ,

บิณฑบาตนั้น เราฉันแล้ว ไม่ใช่เป็นไปเพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนาน ;

นะ มะทายะ, ไม่ใช่เป็นไปเพื่อความเมามัน เกิดก�าลังพลังทางกาย ;

นะ มัณฑะนายะ, ไม่ใช่เป็นไปเพื่อประดับ ;

นะ วิภูสะนายะ, ไม่ใช่เป็นไปเพื่อตกแต่ง ;

ยาวะเทวะ อิมัสสะ กายัสสะ ฐิติยา,

แต่ให้เป็นไปเพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้ ;

ยาปะนายะ, เพื่อความเป็นไปได้ของอัตภาพ ;

วิหิงสุปะระติยา, เพื่อความสิ้นไปแห่งความล�าบากทางกาย ;

20 สวดมนต์แปล ภาค ๑ ท�าวัตรเช้า-เย็น แปล