Page 14 - สวดมนต์แปล เล่มใหญ่
P. 14
นะ มัณฑะนายะ, ไม่ให้เป็นไปเพื่อประดับ ;
นะ วิภูสะนายะ, ไม่ให้เป็นไปเพื่อตกแต่ง ;
ยาวะเทวะ อิมัสสะ กายัสสะ ฐิติยา,
แต่ให้เป็นไปเพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้ ;
ยาปะนายะ, เพื่อความเป็นไปได้ของอัตภาพ ;
วิหิงสุปะระติยา, เพื่อความสิ้นไปแห่งความล�าบากทางกาย ;
พ๎รัห๎มะจะริยานุคคะหายะ, เพื่ออนุเคราะห์แก่การประพฤติพรหมจรรย์ ;
อิติ ปุราณัญจะ เวทะนัง ปะฏิหังขามิ,
ด้วยการท�าอย่างนี้, เราย่อมระงับเสียได้ ซึ่งทุกขเวทนาเก่าคือความหิว ;
นะวัญจะ เวทะนัง นะ อุปปาเทสสามิ, และไม่ท�าทุกขเวทนาใหม่ให้เกิดขึ้น ;
ยาต๎รา จะ เม ภะวิสสะติ อะนะวัชชะตา จะ ผาสุวิหาโร จาติ.
อนึ่ง ความเป็นไปโดยสะดวกแห่งอัตภาพนี้ด้วย, ความเป็นผู้หาโทษมิได้ด้วย,
และความเป็นอยู่โดยผาสุกด้วย, จักมีแก่เรา ดังนี้.
(พิจารณาขณะใช้สอยเสนาสนะ)
ปะฏิสังขา โยนิโส เสนาสะนัง ปะฏิเสวามิ,
เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วใช้สอยเสนาสนะ ;
ยาวะเทวะ สีตัสสะ ปะฏิฆาตายะ, เพียงเพื่อบ�าบัดความหนาว ;
อุณ๎หัสสะ ปะฏิฆาตายะ, เพื่อบ�าบัดความร้อน ;
ฑังสะมะกะสะวาตาตะปะสิริงสะปะสัมผัสสานัง ปะฏิฆาตายะ,
เพื่อบ�าบัดสัมผัสอันเกิดจากเหลือบ ยุง ลม แดด และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหลาย ;
ยาวะเทวะ อุตุปะริสสะยะวิโนทะนัง ปะฏิสัลลานารามัตถัง.
เพียงเพื่อบรรเทาอันตรายอันจะพึงมีจากดิน ฟ้า อากาศ, และเพื่อความเป็น
ผู้ยินดีอยู่ได้ในที่หลีกเร้นส�าหรับภาวนา.
(ขณะฉันยารักษาโรค)
ปะฏิสังขา โยนิโส คิลานะปัจจะยะเภสัชชะปะริกขารัง ปะฏิเสวามิ,
เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้วบริโภคเภสัชบริขาร, อันเกื้อกูลแก่คนไข้ ;
ยาวะเทวะ อุปปันนานัง เวยยาพาธิกานัง เวทะนานัง ปะฏิฆาตายะ,
เพียงเพื่อบ�าบัดทุกขเวทนาอันบังเกิดขึ้นแล้ว มีอาพาธต่างๆ เป็นมูล ;
อัพ๎ยาปัชฌะปะระมะตายาติ. เพื่อความเป็นผู้ไม่มีโรคเบียดเบียนเป็นอย่างยิ่ง ดังนี้.
12 สวดมนต์แปล ภาค ๑ ท�าวัตรเช้า-เย็น แปล