Page 12 - สวดมนต์แปล เล่มใหญ่
P. 12

สังขารา อะนัตตา,                                      สังขารไม่ใช่ตัวตน ;




           วิญญาณัง อะนัตตา,                                     วิญญาณไม่ใช่ตัวตน ;


           สัพเพ สังขารา อะนิจจา,  สังขารทั้งหลายทั้งปวง ไม่เที่ยง ;




           สัพเพ ธัมมา อะนัตตาติ.  ธรรมทั้งหลายทั้งปวง ไม่ใช่ตัวตน ดังนี้.


           เต (ชาย)
                          มะยัง โอติณณาม๎หะ,  พวกเราทั้งหลาย เป็นผู้ถูกครอบง�าแล้ว ;
           ตา (หญิง)

           ชาติยา,                                               โดยความเกิด ;



           ชะรามะระเณนะ,                                         โดยความแก่ และความตาย ;



           โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ,




                โดยความโศก ความร�่าไรร�าพัน, ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ,



                ความคับแค้นใจทั้งหลาย ;



           ทุกโขติณณา,                                           เป็นผู้ถูกความทุกข์หยั่งเอาแล้ว ;



           ทุกขะปะเรตา,                                          เป็นผู้มีความทุกข์เป็นเบื้องหน้าแล้ว ;


           อัปเปวะนามิมัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ อันตะกิริยา ปัญญาเยถาติ.




             ท�าไฉน การท�าที่สุดแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้, จะพึงปรากฏชัดแก่เราได้.



                                                                (ส�าหรับภิกษุสามเณรสวด)


           จิระปะรินิพพุตัมปิ ตัง ภะคะวันตัง อุททิสสะ อะระหันตัง สัมมาสัมพุทธัง,



             เราทั้งหลาย อุทิศเฉพาะพระผู้มีพระภาคเจ้า, ผู้ไกลจากกิเลส,



              ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง, แม้ปรินิพพานนานแล้ว พระองค์นั้น ;



           สัทธา อะคารัส๎มา อะนะคาริยัง ปัพพะชิตา,



             เป็นผู้มีศรัทธา, ออกบวชจากเรือน ไม่เกี่ยวข้องด้วยเรือนแล้ว ;



           ตัส๎มิง ภะคะวะติ พ๎รัห๎มะจะริยัง จะรามะ,



             ประพฤติอยู่ซึ่งพรหมจรรย์ ในพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ;



           * ภิกขูนัง สิกขาสาชีวะสะมาปันนา,



                ถึงพร้อมด้วยสิกขาและธรรมเป็นเครื่องเลี้ยงชีวิต ของภิกษุทั้งหลาย ;



           ตัง โน พ๎รัห๎มะจะริยัง อิมัสสะ เกวะลัสสะ



           ทุกขักขันธัสสะ อันตะกิริยายะ สังวัตตะตุ.



                ขอให้พรหมจรรย์ของเราทั้งหลายนั้น, จงเป็นไปเพื่อการท�าที่สุดแห่งกองทุกข์



                ทั้งสิ้นนี้เทอญ.




           *  สามเณรพึงสวดว่า สำมะเณรำนัง สิกขำสำชีวะสะมำปันนำ “ถึงพร้อมด้วยสิกขำและธรรมเป็นเครื่องเลี้ยงชีวิต ของสำมเณรทั้งหลำย”
           10           สวดมนต์แปล ภาค ๑ ท�าวัตรเช้า-เย็น แปล
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17