Page 12 - สวดมนต์แปล เล่มใหญ่
P. 12
สังขารา อะนัตตา, สังขารไม่ใช่ตัวตน ;
วิญญาณัง อะนัตตา, วิญญาณไม่ใช่ตัวตน ;
สัพเพ สังขารา อะนิจจา, สังขารทั้งหลายทั้งปวง ไม่เที่ยง ;
สัพเพ ธัมมา อะนัตตาติ. ธรรมทั้งหลายทั้งปวง ไม่ใช่ตัวตน ดังนี้.
เต (ชาย)
มะยัง โอติณณาม๎หะ, พวกเราทั้งหลาย เป็นผู้ถูกครอบง�าแล้ว ;
ตา (หญิง)
ชาติยา, โดยความเกิด ;
ชะรามะระเณนะ, โดยความแก่ และความตาย ;
โสเกหิ ปะริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมะนัสเสหิ อุปายาเสหิ,
โดยความโศก ความร�่าไรร�าพัน, ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ,
ความคับแค้นใจทั้งหลาย ;
ทุกโขติณณา, เป็นผู้ถูกความทุกข์หยั่งเอาแล้ว ;
ทุกขะปะเรตา, เป็นผู้มีความทุกข์เป็นเบื้องหน้าแล้ว ;
อัปเปวะนามิมัสสะ เกวะลัสสะ ทุกขักขันธัสสะ อันตะกิริยา ปัญญาเยถาติ.
ท�าไฉน การท�าที่สุดแห่งกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้, จะพึงปรากฏชัดแก่เราได้.
(ส�าหรับภิกษุสามเณรสวด)
จิระปะรินิพพุตัมปิ ตัง ภะคะวันตัง อุททิสสะ อะระหันตัง สัมมาสัมพุทธัง,
เราทั้งหลาย อุทิศเฉพาะพระผู้มีพระภาคเจ้า, ผู้ไกลจากกิเลส,
ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง, แม้ปรินิพพานนานแล้ว พระองค์นั้น ;
สัทธา อะคารัส๎มา อะนะคาริยัง ปัพพะชิตา,
เป็นผู้มีศรัทธา, ออกบวชจากเรือน ไม่เกี่ยวข้องด้วยเรือนแล้ว ;
ตัส๎มิง ภะคะวะติ พ๎รัห๎มะจะริยัง จะรามะ,
ประพฤติอยู่ซึ่งพรหมจรรย์ ในพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ;
* ภิกขูนัง สิกขาสาชีวะสะมาปันนา,
ถึงพร้อมด้วยสิกขาและธรรมเป็นเครื่องเลี้ยงชีวิต ของภิกษุทั้งหลาย ;
ตัง โน พ๎รัห๎มะจะริยัง อิมัสสะ เกวะลัสสะ
ทุกขักขันธัสสะ อันตะกิริยายะ สังวัตตะตุ.
ขอให้พรหมจรรย์ของเราทั้งหลายนั้น, จงเป็นไปเพื่อการท�าที่สุดแห่งกองทุกข์
ทั้งสิ้นนี้เทอญ.
* สามเณรพึงสวดว่า สำมะเณรำนัง สิกขำสำชีวะสะมำปันนำ “ถึงพร้อมด้วยสิกขำและธรรมเป็นเครื่องเลี้ยงชีวิต ของสำมเณรทั้งหลำย”
10 สวดมนต์แปล ภาค ๑ ท�าวัตรเช้า-เย็น แปล