Page 14 - สวดมนต์ขอขมาอโหสิกรรม
P. 14
วินัยที่พระพุทธเจ้ำทรงแสดงไว้ บัญญัติไว้ดีแล้วก็ดี ต่อพระอริย
สงฆ์ผู้ป¯ิบัติดีป¯ิบัติชอบ ตำมค�ำสั่งสอนของพระพุทธเจ้ำก็ดี ด้วย
แสดงกิริยำดูหมิ่นด้วยกำย ใส่ร้ำยกล่ำวตู่ด้วยวำจำ คิดปรำมำส
ขำดควำมเคำรพนบนอบด้วยใจ แอบอ้ำงเอำพระพุทธ พระธรรม
พระสงฆ์หำผลประโยชน์ใส่ตน กล่ำวคัดค้ำนลบล้ำงดัดแปลงค�ำ
สอนให้ผิดเพี้ยนประพฤติย�่ำยีค�ำสอน
ที่เป็นบำปเป็นกรรม ที่ผิดศีลผิดธรรม ที่ไม่ดีไม่งำม ที่ไม่ถูก
ไม่ควร เพรำะถูกกิเลสตัณหำ คือรำคะ โทสะ โมหะ เข้ำมำสิงจิต
ดลใจให้ข้ำพเจ้ำนี้ หลงคิดผิด ท�ำผิด พูดผิด ทั้งที่เจตนำก็ตำม
ไม่ได้เจตนำก็ตำม ทั้งที่รู้เท่ำถึงกำรณ์ก็ตำม รู้ไม่เท่ำถึงกำรณ์ก็ตำม
ในอดีตชำติก็ตำม ในปัจจุบันชำติก็ตำม
บัดนี้ ข้ำพเจ้ำ มีจิตส�ำนึกผิดแล้ว ในบำปทั้งหลำยทั้งปวง
เหล่ำนั้น ข้ำพเจ้ำขอน้อมกำย วำจำ ใจ และบุญกุศลน้อยใหญ่
เป็นเครื่องขอขมำขอลำโทษ ต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ขอให้พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จงโปรดเมตตำ อโหสิกรรม
อโหสิกรรม อโหสิกรรม ให้แก่ข้ำพเจ้ำ เพื่อควำมไม่ประมำท เพื่อ
ควำมบริสุทธิ์ เพื่อควำมเจริญรุ่งเรืองทั้งทำงโลกทำงธรรม เพื่อ
มรรคผลนิพพำนในปัจจุบันนี้เทอญ ฯ
(กรำบขอขมำโทษ ๓ ครั้ง)
12 สวดมนต์ขอขมาอโหสิกรรม ภำค ๑ ขอขมำ
